تفسیر سوره بقره آیه 1 تا 5

(بسم الله الرحمن الرحیم)

بنام معبوى به حق ، ذات  بسیار بخشنده وبسیارمهربان

 ترجمه زیبا برای کلام خدا

الم (1)

الف ، لام ، میم .

 ذَلِکَ الْکِتَابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ (2)

این کتابی است که درآن شکی نیست وراهنمائی است برای

پرهیزگاران .

 الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاة وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ (3)

آنانی که به چیزهای مخفی یقین می دارند ونماز را برپا

 می دارند وازآنچه ما به آنها روزی دادیم خرچ وانفاق

می کنند.

 وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَبِالآخرَةِ  

هُمْ یُوقِنُونَ (4)

وآنانی که به آنچه بر تونازل شده وبرآنچه پیش از تو نازل شده

 ایمان می آورند وبه سرای دیگرنیز یقین می دارند.

أُوْلَئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُوْلَئِکَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ (5)

این دسته از افراد بر هدایتی از جانب پر وردگارشان اند 

واینها ، کامیابان اند.

تفسیر آسان درفهم قرآن

نام این سوره بقره است وبقره یعنی گاوه ماده.

 اسم این سوره از جریان گاوی گرفته شده که خداوند به

 بنی اسرائیل دستور داده بود تا ذبح کنند واز گوشت آن

به مقتولی که قتلش مشخص نیست بزنند تا زنده شود

وقاتل خویش را معرفی کند.

سوره بقره از سورهای مدنی است یعنی ازسورهای که بعد

 از هجرت نازل شده است زیرا سورهای قرآن یا قبل از هجرت

 نازل شده اند که به آنها مکی گویند ویا اینکه بعد از هجرت

 نازل شده اند که به آنها مدنی گویند.

نام این سوره را بنام بقره خود رسول خدا صلی الله علیه وسلم

 بیان نمودند چناچه در روایت مسلم از رسول خدا صلی الله

 علیه وسلم چنین روایت شده است : لا تجعلوا بیوتکم قبورا فان

 البیت الذی تقرأ فیه سورة البقرة لا یدخله الشیطان.

یعنی خانه هایتان را گورستان قرار ندهید زیرا خانه ای که در

 آن سوره بقره خوانده شود شیطان داخل نمی گردد.

ودر روایتی دیگراز مسلم در باره نام وفضیلت این سوره از

 رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم چنین روایت شده است :

 اقرءوا القرآن فانه شافع لأهله یوم القیامة اقرءوا الزهراوین

 البقرة وآل عمران فانهما یأتیان یوم القیامة کأنهما غمامتان أو

 کأنهما غیایتان أو کأنهما فرقان من طیر صواف یحجان عن

 أهلهما یوم القیامة پم قال اقرءوا البقرة فان أخذها برکة وترکها

 حسرة ولایستطیعها البطلة.

یعنی : قرآن بخوانید زیرا در روز قیامت شفاعتگر خواننده اش

 خواهد شد. دو سوره روشن بقره وآل عمران را بخوانید زیرا

 این دو در روز قیامت همانند دو ابر ، یا دو سایبان ویا دو

 دسته ی پرنده متصل بهم خواهند آمد واز خوانندگانشان دفاع

 خواهند نمود وسپس فرمودند : سوره بقره را بخوانید زیرا

 یادگیری آن برکت ،ترک آن حسرت وافسوس است وجادگران

 هرگز نمی توانند آنرا حفظ کنند.

قبل از اینکه در باره آیات بالا توضیحی بدهم مناسب می دانم

 که آنچه خداوند با نحوه بیان آیات در دو رکوع اول سوره بقره

 بیان نموده  را توضیح دهم .

در دو رکوع اول سوره بقره خداوند انسانها را بنابر قبول وعدم

 قبول اسلام به سه دسته نموده :

(1)- مؤمنان پرهیزگاریعنی کسانی که ظاهر وباطن اسلام

 وقرآن را پذیرفتند، وآیات اولیه این سوره تا آیه پنجم در باره

 این دسته از افراد است که خداوند آنها را راه یافت وکامیاب

 معرفی نموده است.

(2)- کفار یعنی کسانی که ظاهر وباطن اسلام وقرآن را

 نپذیرفتند وقبول ننمودند ودوآیه (6) و (7) این سوره در باره

 اینهاست وخداوند منان در باره این گروه فرموده که اینها کر و

 کوران معنوی اند وبرای اینها عذاب دردناکی در جهنم تدارک

 دیده شده است.

(3)- منافقین یعنی کسانی که به ظاهر اسلام را پذیر رفته ولی

 در باطن و درون عقیه ای به اسلام ندارند بلکه از مخالفین دین

 وایمان اند و از آیه (8) تا(20) این سوره در باره این گروه

 بحث وگفتگو شده است .

این گروه چون خطر آنها از همه بر اسلام مسلمین بیشتر است

 خداوند منان در باره آنها بیشتر توضیح داده است وخداوند

 منان در جای دیگری از قرآن در باره آنها فرموده :

 ان المنافقین فی الدرک الأسفل من النار .

 الم (الف ، لام، میم) از حروف مقطعاتی هستند همانند

 (المص والمر....) که در اوائل بعضی از سورهای قرآنی آمده

 وجزء آیات متشابهاتی اند که فقط خداوند معنای آنها را

می داند وبس.

آیات متشابهاتی که در قرآن آمده بردو قسم اند:

(1)- آیات متشابهاتی که معنای آنها را جزخداوند منان کسی

 دیگر نمی داند مانند الم ودیگر حروف مقطعاتی که در اوائل

 بعضی از سورهای قرآنی آمده اند.

(2)- آیات متشابهاتی که معنای آنها را انسانها می دانند ولی

 کیفیت وچگونگی آنها را بجز خداوند کسی دیگر نمی داند

 مانند آیات صفات الهی که در قرآن آمده اند.

(لا رَیْبَ فِیهِ) یعنی در این شکی نیست که قرآن کتاب خداوند

 است اما اینکه کفار شک می آورند، این بنا برعقلهای ناتوان

 آنها است ونه بنا بر اینکه خدای ناخوسته در قرآن عیب نقصی

 وجود دارد ، بدین سبب است که خداوند فرموده:  در این کتاب

 شکی نیست ونه گفته که در آن شکی ندارند زیرا شاید بعضیها

 بنا بر شبهات وعقلهای ضعیف و نا توان به قرآن شک کنند

 ولی در حقیقت در قرآن هیچ شکی نیست.

(هُدًى لِلْمُتَّقِینَ  ) متقین یعنی : پرهیز گاران وتقوی یعنی:

  پرهیز از هر چیز ناپسندی که شریعت عمل به آن راپسندیده

 نمی داند.

متقین ، مؤمنین ، صالحین ودیگر القاب نیک همانند اینها که در

 قرآن آمده مراد مسلمانان است زیرا هر مسلمان واقعی نیک

 وپرهیزگار است.

قرآن برای پرهیزگاران برنامه ی هدایت است چون از

برنامهای هدایتی آن استفاده نموده وبه آنها عمل می کنند.

در آیات بالا خداوند متعال ویژه گیها وصفاتی برای

پرهیزگاران ذکر نموده که از قرار زیر می باشد:

(1)- ایمان به غیب دارند.

  (2)- نماز را برپا می دارند.

(3)- در را خدا زکات وصدقات می دهند.

(4)- به قرآن وتمام کتابهای پیشین الهی ایمان می آورند.

  (5)- به قیامت وروز رستاخیز یقین می دارند.

خداوند منان بعد از بیان این ویژگیهای وخصوصیات برای

مؤمنان وپرهیزگاران می فرماید : اینها بر راهنمائی از جانب

 پروردگارشان اند واینها کامیابان اند.

یعنی کسی که داری این ویژگیها باشد او هدایت یافته وکامیاب

است گرچه مردم او را به حقارت بنگرند وگرچه مردم او را

 ناکام بدانند .

آری امروزه مردم هدایت وکامیابی را در چیزهای دیگری

علاوه از مسائل عقیدتی ومعنوی تصور می کنند ولی خداوند

 منان هدایت وکامیابی را در ویژگیها وخصوصیات ذکر شده

 بالا که همه عقیدتی ومعنوی اند می داند ودر حقیقت هدایت

 یافته کسی است که خداوند او را هدایت یافته معرفی کند

 وکامیاب کسی که الله مهربان او را کامیاب بداند.