اصول بنادین برای طالب العلم

اصول بنادین برای طالب العلم 

درود بر محمّد صلی الله علیه وآله وسلم ویاران جان بر کف و خاندان پاکش و قبل از اینها شکر وسپاس الله مهربانی را که ما را از پس پرده عدم ونیستی به عرصه وجود هستی در آورد وبرای هدایت ما انبیاء و رسولانی را فرستاد وبرای تشخیص خوب از بد وحق از باطل به ما عقل و درک وهوش عنایت نمود تا با وسیله آنان وتوفیق الهی علوم دینی را آموخته وخویش را از دستورات الهی آگاه نموده وخویشتن ودیگران را به سوی روش حق و راه درست راهنمائی نمائیم.

بنده در مورخه بیست چهار اسفند ماه هشتاد و هشت رساله کوچکی به نام (الرّکائزالأساسیّة لطا لب العلم نوشته وحید عبد السلام بالی) را در کتاب خانه مدرسه دینی دارالسنة دیدم با نگاه گذرائی بر فهرست مطالب آن ، بر آن شدم تا عمده مطالب این رساله رابا اختصار واضافه کمی هائی برآن ، ترجمه کنم تا دوستان طلبه از مطالب ارزشمندی که ایشان بیان نموده اند استفاده کنند تا شاید راهگشای برای طلاب عزیز و اجر ثوابی برای بنده ونویسنده این رساله باشد .

از خداوند منان می خواهم که بنده ، نویسنده و تمام خوانندگان گرامی را در حصول علم دین وعمل به آن ورساندن دین و علوم دینی به مردم توفیق عنایت بفرماید.

آمین یارب العالمین

1 = اصل اول :  نیّت خالص.

برای طالب العلم ضروری است که قصد واراده اش را در یادگیری علم ؛صحیح نموده و با نیّت درست که همان رضای الله مهربان باشدعلم را بیاموزد ، زیرا علم عبادت است و باید در عبادت اخلاص باشد.

هدف طالب العلم ازحصول علم باید رضای الله ، عمل به علم ، احیاء شریعت ، یاری سنّت، از بین بردن بدعت، روشنی قلب، تزکیه وپاکی نفس ، آراسته نمودن باطن و تقرب الی الله باشد.

چه زیبا فرموده اند رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم : همانا دار مدار کردارها بر نیّتها ست وقطعا برای هر کسی همانی است که نیّت کرده است.

2 =اصل دوم : آرامش ظاهر و پاکی باطن.

دومین چیزی که برای یک طالب العلم ضروری است این است که وی دارای ظاهری مناسب باسنّت ، باطنی پر از تقوی و پرهیزگاری ، دارای عقیده صحیح وسالم و دارای کردار ورفتاری موافق باشرع و بدور از خرافات وبدعات باشد.

زیرا علوم شرعی همچون دانه های حبوبات اند که در زمین نامناسب وشور زارخوب نمی رویند.

3 = اصل سوم : روزی حلال.

بر هرطالب علمی ضروری است که خوراکش ، پوشاکش و مسکن ومأوایش ازحلال تأمین شود و همیشه در تلاش این باشد که چیز حرامی را نخورد و یا خوراکش از راههای حرام تأمین نشود.

زیرا جسم پرورش یافته از حرام قبول علم و بیان حق برایش مشکل خواهد بود.

4 = اصل چهارم : پرهیز از پرخوری.

آنچه که برای یک طالب العلم مناسب است کم خوری است زیرا شکم سیرو پرخوری ذهن را کودن ، جسم را تنبل ، باعث سستی و خواب آلودگی و درک وفهم پایین می شود.

5 = اصل پنجم : تدریجی پیشرفت نمودن.

برای هر طالب العلمی ضروری است که در این راستا دو چیز را رعایت کند:

1 = درست شروع نمودن.

یعنی اینکه از مهمترین علوم شروع نمودن و از همه مهمتر یادگیری قرآن می باشد وسپس توجه به احادیث دادن وبعد به عقاید و فقه توجه نمودن وسپس به سیرت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم وعلوم الحدیث وعلوم القرآن توجه دادن و ناگفته نماند که کلید تمام علوم اسلامی زبان عربی است پس به لغت عربی و دستور زبان عربی که همان صرف ونحو وبلاغت باشد توجه نمودن.

2= روش یادگیری را دانستن.

در روش یادگیری علوم؛ طالب العلم باید توجه داشته باشد که امور زیر را رعایت نماید:

1 = اولا بعضی از سورها و احادیث را انتخاب نموده وحفظ نمودن.

2 = مسایل اصولی ومهم را اول یادگرفتن.

3= به روش تخصصی خواندن و از علمی به علمی منتقل نشدن.

4 = از آسان به سوی سخت در حرکت شدن.

5= قبل از همه چیز به قرآن وسنت توجه دادن و اول از قرآن شروع نمودن.

6= حتما تحت نظارت استادی بخواند وخود سر به حصول علم نپردازد.

6 = اصل ششم : انتخاب استاد

اصل درآموزش و یادگیری علم این است که انسان نزد استادی زانوی شاگردی زده و علوم را ازاو یاد بگیرد زیرا با مطالعه شخصی و بدون راهنمائی استادی انسان دچار اشتباهات زیادی شده و گاهی هم راههای کوتاه را با وقتهای طولانی سپری خواهد نمود.

و انسان بی استاد همیشه دچار کج فهمی و غلط اندیشی خواهد شد.

لذا باید طالب العلم برای خودش استاد ماهر، متقی، باتجربه، شجاع و پایبند کتاب وسنّت و مخلصی را برای خودش انتخاب نماید و از او علم وعمل یاد بگیرد و هرگز بنزد بدعتی و کسی که تبّحر و تجربه علمی ندارد درس نخواند که باعث ضیاع وقت وانحرافات فکری خواهد شد.

7 = اصل هفتم:  احترام استاد

یکی از امور مهم برای یک طالب العلم که باید آنرا رعایت نماید احترام استاد خویش است زیرا استاد منزلت پدر را داشته وراهنما طالب العلم است .

 با احترام و رعایت حقوق استاد انسان راحت تر می تواند از او علم استفاده نماید زیرا وقتی که جوّ کلاس و فضای درس و تدریس دوستانه و رابطه استاد با شاگرد پدرانه بود حصول علم آسان تر وبهتر خواهد شد ، ولی بر عکس اگر جوّ کلاس با عداوت ودشمنی پوشیده و رابطه شاگرد با استاد خوب و مودبانه نبود علم که حاصل نمی شود بجای خود ای چه بسا که والعیاذ بالله با عث تنفر فرد از علم ودین هم خواهد شد.

8 = اصل هشتم : دقت در فتوی دادن.

یک طالب العلم باید این را خوب بداند که فتوا دادن در دین یک مسؤلیت بسیار بزرگی است باید حد الامکان کوشش کند که آنرا به کسی موکول کند که توانایی بیان آن را دارد و خودش نیزباید بسیار دقّت نماید ودر این کار از عجله کار نگرفته و بی دقّت و بی دلیل فتوا ندهد و فتواهایش با تعصبات فکری ومذهبی آلوده نکند.

9= اصل نهم : حفظ وقت

باید هر طالب العلمی این مطلب را خوب بداند که اصل سرمایه ورأس المالش همین وقت و عمرش می باشد لذا باید از آن خوب نگهداری و در راه درست وحصول علم مفید وعمل به آن سرف نماید.

و هرگز وقت گران بهای خویش را با لهوو لعب و کارها بیهود سپری نکند که روزی پشیمان خواهد شد که کار از کار گذشته وپشیمانی سودی نخواهد داشت.

والسلام.