۩۩۩ تزکیه و تعلیم از دیدگاه اهل سنّت ۩۩۩

کَمَا أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمْ الْکِتَابَ وَ ....

۩۩۩ تزکیه و تعلیم از دیدگاه اهل سنّت ۩۩۩

کَمَا أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمْ الْکِتَابَ وَ ....

نــــــــــــــــــــــــام توزیــــــــــــــــباست ای رب جلیل

 

 

 

 

 

 


نام الله بر دلت بنویس با آب طلا

                     تا شوی یک مؤمن ذاکر با نام خدا

بفرست دائم درودی برنبی پاک ما

                          آنکه نامش نیک و کارش رو برا

سوختن قرآن را این کافران

 

سوختن قرآن را این کافران 

 

 

سوختن قرآن را این کافران

تا نمایند فکر باطل را عیان

سوختن قرآن را این ظالمان

تا نهان دارند زمردم ظلمشان

سوختن قرآن را این جاهلان

تا شوند استاد بهر احمقان

سوختن قرآن را این فاسقان

تا دهند دعوت به فکر فسقشان

سوختن قرآن را این وحشیان

تا دهند وحشیگری خویش نشان

سوختن قرآن را این احمقان

تا بسازند مردمی همنوعشان

سوختن قرآن را این دشمنان

تا نمایند حقد وکینه را عیان

پس مسلمان تو بپاز وخیز نما

خود عمل برحکم ودستورخدا

در دفاع دین و ایمان ده جان

تا شود کافر و فکراو نهان

تا که گردد پرچم اسلام بلند

آن زمان بر حال کفار هم بخند

لیک حالا وقت گریه است جوان

چون چنین ظلمی نمودند کافران

ذکر خدا و روح مؤمن

 

 ذکر خدا و روح مؤمن 

 

آب و هوا گر نرسد سبزه را

                            خشک شود ،سبزه نماند بجا

روح و دل مؤمن پرهیزگار

                            زنده وشاد است به ذکر خدا  

****** 

 

گل زیبا زدرخت کنده شود

                          رنگ وبویش رفته پژمرده شود

قلب و روح مؤمن نیکو سرشت

                          چون زقرآن دور شد مرده شود 

چند دوبیتی

 

 

چند دوبیتی  

 

 

شعر وفا گفتنی است

لطف خدا دیدنی است

دوست وبرادر گلم

خوراک جنت خوردنی است 

 

 

 

***** 

 

 

شعر وسرود دلرباست

گریه وخنده خود بجاست

هر یک در جای خودش

برای هر کسی صفاست  

 

 

 

***** 

 

 

حبّ خداوند بجاست

حبّ دگر ها خطاست

بهر من وتوی عزیز

بعد خدا مصطفاست 

  

 

 

*****

وقتی که تکبر انسان را کور می کند

وقتی که تکبر انسان را کور می کند 

روزی یکی از اساتید یکی از مدارس دینی برایم جریانی راچنین بیان نمود : او گفت من روزی در بازار بودم که یکی از اقوام که معتاد به مواد مخدر است بنزد من آمد وگفت که من می خواهم برای کوتاه کردن موهایم به آرایشگاه بروم به من پول بده من به او گفتم بروموهای سرت را کوتاه کن من حساب می کنم او گفت نه به من پول بده بعد از اصرار زیادش من به او پانصد تومان دادم او گفت کم است وبیشتر بده من او را نصیحت کردم که حالا که معتادشدی وترک نمی کنی حداقل برو کار کن تا فردا مجبور به دزدی نشوی او گفت که کار نیست من گفتم کار زیاد است در یکی از مغازها کار کن او گفت چطور من بروم پیاز صاف کنم در حالیکه من پسر فلان شخص هستم .

سبحان الله تکبر وغرور چه بوده بیچاره معتاد شده وگدائی می کند در این وقت بیادش نمی آید که پسر فلان شخص است معتادی و گدائی عیب است وآبروی پدرش می رود ولی وقتی که نوبت کار می رسد چون اعتیاد ومواد خانمانسوز مخدر او را تنبل وبی آر ساخته بهانه می آورد که من فرزند فلان شخص هستم وبرای عیب است که شاگرد دکانی بشوم وپیاز وسیب زمینی را به مشتری بدهم.

این نوع غرور وتکبر های پوشالین به چه دردی می خورد ویا چه مشکلی را حل می کند.

آری دوری از دین ، بی توجهی پدران و مادران ،جامعه های فاسد دوستان نا اهل و.....باعث می شود که جوانان ما به این روزها بیفتند و آنقدر نیازمند ومحتاج دیگران شوند که حتی پول دور کردن موی زاید بدنشان را هم نداشته باشند.

وظیفه علمای دین، عقلاء جامعه، اولیاء ومربیان است که به فکر جوانان و افراد سالم این جامعه باشند تا بدام این بلای واگیر و خانمانسوز نیفتند و اگر افرادی هم خدای ناخواسته فریب خورده به این دام افتاده اند بنوعی از این دام رهایشان نمایند.  

مرد سیگاری

                                        

         مرد سیگاری    

 

 

الا ای مرد سیگاری 

                      چقدر بی فکر و بی کاری 

زعمر خویش بیزاری 

                       مگر وزخود خبرداری   

 

 

اگرداری تو هم ثروت  

                         به راه دین کن خدمت 

نگردان بهرِخویش زحمت 

                           چرا برباد دهی دولت   

 

 

نه سوزان مال خویشت را 

                        نه هم چهره و ریشت را 

تو سالم دار خویشت را  

                         و دار هم فکر پیشت را   

 

 

زدی کبریت بر سیگار 

                         مگر وز عُمر، شدی بیزار 

خدارا، دست از این بردار 

                             ترا کی شاید این کردار   

 

 

ترا وز خانه بر دارد 

                           به درب دکتران دارد 

به گورستان بسپارد 

                       سپس دست از تو بر دارد   

 

 

 

وگر فرزند هم داری 

                        مصیبت بهر او آری 

مگر وز او تو بیزاری 

                        چقدر بدبخت و بی عاری   

 

 

زبوی زشت دهانت 

                         ورنگ زرد دندانت 

رسد بر تو هر آن لعنت 

                          نیاید بر درت رحمت  

 

 

سخن کوتاه کن اسفند 

                         تو خوش باش بزن لبخند 

به سیگاری به دِه یک پند 

                     وزین هم شو تو خود خرسند